".....τεσσερα χρονια μετα την πτωχευση του 1893 και υπο την πιεση της ταπεινωτικης ηττας του 1897, επιβληθηκε στην Ελλαδα ο Διεθνης Οικονομικος Ελεγχος (ΔΟΕ) με το νομο ΒΦΙΘ/23-2-1898, με τη μορφη "οικονομικης βοηθειας". Για την υπηρεσια του δημοσιου χρεους εκχωρηθηκαν στη ΔΟΕ οι ακολουθες πηγες εσοδων: 1. μονοπωλια αλατος, πετρελαιου, σπιρτων, παιγνιοχαρτων, σμυριδας Ναξου, τσιγαροχαρτων. 2. φορος καταναλωσης καπνου. 3. τελη χαρτοσημου. 4. δασμοι τελωνειου Πειραια. Ο ΔΟΕ επισης ειχε την εποπτεια των δημοσιων υπηρεσιων που ηταν αρμοδιες για την εισπραξη των υπεγγυων προσοδων. Ο ΔΟΕ που επιβληθηκε στη χωρα μας μετα την πτωχευση επι Τρικουπη θα καταργηθει υστερα απο 60 χρονια, το 1978!.....".
Ας δουμε την πορεια του δημοσιου χρεους απο το 1824.
Α. 1824-1897
Την περιοδο αυτη η Ελλαδα πηρε 10 εξωτερικα δανεια, συνολικου υψους 770 εκατ.γαλ. φραγκων. Κατα μεσο ορο η τιμη εκδοσης κυμανθηκε στο 72.54%, δηλαδη χρεωθηκε 770 εκατ.γ.φ αλλα στο χερι πηρε μονο 464,1 εκατ. γ.φ τα υπολοιπα ηταν τιμη εκδοσης και διαφορα αλλα εξοδα-κρατησεις, η πιο απλα το ...κοινωνικο εργο των τραπεζιτων. Αναλυτικοτερα: 1. Δυο δανεια απο την Αγγλια κατα τη διαρκεια της Ελληνικης Επαναστασης το 1824 και το 1825, συνολικα 2,8 εκατ.λιρες στερλινες η 70.261.000 γ.φ. 2. Ενα 60 εκατ. γ.φ με την εκλογη του Οθωνα ως βασιλια της Ελλαδας, το 1832. Δυο επι Κουμουνδουρου, το1879 και το 1890, συνολικα 180 εκατ. γ.φ. Πεντε επι Χ. Τρικουπη το 1882-1885 και το 1886-1891, συνολικα 450 εκατ.γ.φ. Ενα επι Σωτηροπουλου-Ραλλη το 1893 9.739.000γ.φ.
Τα δανεια της ανεξαρτησιας κατα κοινη ομολογια υποκεινησαν τους δυο εμφυλιους το 1824. Οπως ελεγε ο Γκουρας " χρυσου λαλουντος απας απρακτος λογος". Επι πλεον ηταν προφανες οτι θα επικρατουσε εκεινο το κομμα που θα επαιρνε το δανειο, καθ οσον "νομος και ισχυ αι λιραι του δανειου". Με την εξαγορα βουλευτων και στρατιωτικων διεφθειραν τον κοινοβουλευτισμο και την διοικηση. Οπως γραφει ο Παπατσωνης "δια το μεσον του δανειου τουτου, εδιωρησαν εις ολας τας επαρχιας οπαδους των υπαλληλους". Η πελατειακη διαχειρηση των δανειων ειχε στρεψει την αιχμη του δορατος προς τη δυναμη της εποχης, τις οπλικες δυναμεις, με τις μαζικες βαθμοδοσιες, το οικονομικο κοστος των οποιων καλυπταν τα δανεια. Οπως επισημανθηκε "καταντησε το εθνος να εχει υπερ των 12.000 αξιωματικους", σε συνολο οπλικων δυναμεων 20.000 ανδρων. Οι περισσοτεροι καπετανιοι εμφανιζαν περισσοτερους ανδρες για επωφελουνται τους επιπλεον μισθους. Ετσι ο Γκουμας επαιρνε μισθους για 12.000 ανδρες ενω ειχε μονο 3.000. Αυτη την ευρεμισθια ο λαος την τιτλοποιησε με το σκεπτικο "ο καπεταν ενας", δηλαδη επαιρνε πολλους μισθους για τους ανδρες του, ενω ειχε μονο εναν, τον εαυτο του. Δεν ειχαν απομεινει ουτε 20.000 λιρες για να σωθει το Μεσολογγι, οπως λεει ο Παπαρηγοπουλος. Το "ταμειον κενον", οπως ενημερωσε τη Βουλη η Επιτροπη Ταμειου. Η κυβερνηση εκτοτε ονομασθη "ψωροκωσταινα". Το 1825 η κυβερνηση θα κηρυξει την πρωτη πτωχευση. Τον Απριλιο του 1826, αναλαμβανοντας η κυβερνηση Α.Ζαιμη, στο ταμειο υπηρχαν μονο 16 γροσια, ουτε λιρα! Καθαρη δανειακη προσοδος απο μεν το πρωτο δανειο των 800.000 λιρων, 36%. Απο το δευτερο των 2.000.000 λιρων το 10,5%.
Ας δουμε την πορεια του δημοσιου χρεους απο το 1824.
Α. 1824-1897
Την περιοδο αυτη η Ελλαδα πηρε 10 εξωτερικα δανεια, συνολικου υψους 770 εκατ.γαλ. φραγκων. Κατα μεσο ορο η τιμη εκδοσης κυμανθηκε στο 72.54%, δηλαδη χρεωθηκε 770 εκατ.γ.φ αλλα στο χερι πηρε μονο 464,1 εκατ. γ.φ τα υπολοιπα ηταν τιμη εκδοσης και διαφορα αλλα εξοδα-κρατησεις, η πιο απλα το ...κοινωνικο εργο των τραπεζιτων. Αναλυτικοτερα: 1. Δυο δανεια απο την Αγγλια κατα τη διαρκεια της Ελληνικης Επαναστασης το 1824 και το 1825, συνολικα 2,8 εκατ.λιρες στερλινες η 70.261.000 γ.φ. 2. Ενα 60 εκατ. γ.φ με την εκλογη του Οθωνα ως βασιλια της Ελλαδας, το 1832. Δυο επι Κουμουνδουρου, το1879 και το 1890, συνολικα 180 εκατ. γ.φ. Πεντε επι Χ. Τρικουπη το 1882-1885 και το 1886-1891, συνολικα 450 εκατ.γ.φ. Ενα επι Σωτηροπουλου-Ραλλη το 1893 9.739.000γ.φ.
Τα δανεια της ανεξαρτησιας κατα κοινη ομολογια υποκεινησαν τους δυο εμφυλιους το 1824. Οπως ελεγε ο Γκουρας " χρυσου λαλουντος απας απρακτος λογος". Επι πλεον ηταν προφανες οτι θα επικρατουσε εκεινο το κομμα που θα επαιρνε το δανειο, καθ οσον "νομος και ισχυ αι λιραι του δανειου". Με την εξαγορα βουλευτων και στρατιωτικων διεφθειραν τον κοινοβουλευτισμο και την διοικηση. Οπως γραφει ο Παπατσωνης "δια το μεσον του δανειου τουτου, εδιωρησαν εις ολας τας επαρχιας οπαδους των υπαλληλους". Η πελατειακη διαχειρηση των δανειων ειχε στρεψει την αιχμη του δορατος προς τη δυναμη της εποχης, τις οπλικες δυναμεις, με τις μαζικες βαθμοδοσιες, το οικονομικο κοστος των οποιων καλυπταν τα δανεια. Οπως επισημανθηκε "καταντησε το εθνος να εχει υπερ των 12.000 αξιωματικους", σε συνολο οπλικων δυναμεων 20.000 ανδρων. Οι περισσοτεροι καπετανιοι εμφανιζαν περισσοτερους ανδρες για επωφελουνται τους επιπλεον μισθους. Ετσι ο Γκουμας επαιρνε μισθους για 12.000 ανδρες ενω ειχε μονο 3.000. Αυτη την ευρεμισθια ο λαος την τιτλοποιησε με το σκεπτικο "ο καπεταν ενας", δηλαδη επαιρνε πολλους μισθους για τους ανδρες του, ενω ειχε μονο εναν, τον εαυτο του. Δεν ειχαν απομεινει ουτε 20.000 λιρες για να σωθει το Μεσολογγι, οπως λεει ο Παπαρηγοπουλος. Το "ταμειον κενον", οπως ενημερωσε τη Βουλη η Επιτροπη Ταμειου. Η κυβερνηση εκτοτε ονομασθη "ψωροκωσταινα". Το 1825 η κυβερνηση θα κηρυξει την πρωτη πτωχευση. Τον Απριλιο του 1826, αναλαμβανοντας η κυβερνηση Α.Ζαιμη, στο ταμειο υπηρχαν μονο 16 γροσια, ουτε λιρα! Καθαρη δανειακη προσοδος απο μεν το πρωτο δανειο των 800.000 λιρων, 36%. Απο το δευτερο των 2.000.000 λιρων το 10,5%.
